🎗วันรัฐธรรมนูญ🎗

 

ภายหลังการเปลี่ยนแปลงการปกครองของสยามและการประกาศใช้รัฐธรรมนูญเป็นกฎหมายหลักของประเทศ รัฐบาลพระยาพหลพลพยุหเสนาได้แต่งตั้งกรรมการพิจารณาเรื่องวันหยุดราชการและการประกอบพิธีทางราชการที่เกี่ยวกับวันหยุดราชการ โดยมีหม่อมเจ้าวรรณไวทยากร วรวรรณเป็นประธานในปี พ.ศ. 2477 เพื่อความเรียบร้อยในการปฏิบัติราชการ[1]

ต่อมาเมื่อวันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2480 พระยาพหลพลพยุหเสนาประกาศวันหยุดราชการขึ้น 9 รายการ โดยมีวันที่เกี่ยวข้องกับรัฐธรรมนูญ 3 รายการ ได้แก่[2]

วันขอพระราชทานรัฐธรรมนูญ ตรงกับวันที่ 24 มิถุนายน ซึ่งเป็นวันก่อการเปลี่ยนแปลงการปกครอง

วันรัฐธรรมนูญชั่วคราว ตรงกับวันที่ 27 มิถุนายน ซึ่งเป็นวันประกาศใช้พระราชบัญญัติธรรมนูญการปกครองแผ่นดินสยามชั่วคราว พุทธศักราช 2475

วันรัฐธรรมนูญ ตรงกับวันที่ 10 ธันวาคม ซึ่งเป็นวันประกาศใช้รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรสยาม โดยให้วันที่ 9 และวันที่ 11 เป็นวันหยุดราชการด้วย

หลังจากนั้น รัฐบาลภายใต้การนำของจอมพล แปลก พิบูลสงคราม ได้เปลี่ยนแปลงวันหยุดราชการที่เกี่ยวข้องกับรัฐธรรมนูญ ดังนี้

พ.ศ. 2482 - คณะรัฐมนตรีไทย คณะที่ 9 มีมติให้ปรับวันที่ 24 มิถุนายนเป็นวันชาติ โดยควบรวมวันที่ 23 และ 25 เป็นวันหยุดราชการด้วย ยกเลิกวันรัฐธรรมนูญชั่วคราว (27 มิถุนายน) ส่วนวันรัฐธรรมนูญ (10 ธันวาคม) ยังคงเดิม[3]

พ.ศ. 2491 - คณะรัฐมนตรีไทย คณะที่ 21 มีมติให้ปรับวันที่ 10 ธันวาคมเป็นวันหยุดราชการในชื่อวันรัฐธรรมนูญเพียงวันเดียว[4]

พ.ศ. 2493 - คณะรัฐมนตรีไทย คณะที่ 22 มีมติให้ปรับวันที่ 9, 10 และ 11 ธันวาคมเป็นวันหยุดราชการในชื่อวันรัฐธรรมนูญตามเดิม[5]

พ.ศ. 2497 - คณะรัฐมนตรีไทย คณะที่ 25 มีมติให้ปรับวันที่ 10 ธันวาคมเป็นวันหยุดราชการในชื่อวันรัฐธรรมนูญเพียงวันเดียว เพื่อปรับลดจำนวนวันหยุดราชการไม่ให้กระทบกิจการอื่น[6] และคงไว้จนถึงปัจจุบัน